Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Καμιά φορά
παίζω κρυφτό

με την ευδαιμονία
μιας μικρής χαράς….

Σα να κρύβεται
πίσω από τις σκιές

Σαν να λαμπιρίζει
στη γαλήνη

Να μου ζωγραφίζει στα σύννεφα μυστικά

….και ξεχνιέμαι

7 σχόλια:

  1. Ήταν τόσο ωραίο αυτό αυτό που έγραψες,φιλιά ρε φιλενάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώςςςςς το καλυτερότερο ριζότοοοοοοοοοοοοοοο!!!!!

    Ριζοτοφιλίιιιιιιιιιι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς

    ΕΠΑΝΗΛΘΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αφού το μπορείς ακόμα ,έστω κι αυτό ,τυχερή είσαι !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αρκεί να πεις και κάποια στιγμή ...φτου ξελευτεριά ε??????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θέλω να με βρει.... γι αυτό δεν θα κρυφτώ καλά.

    Καλησπέρα
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. κι εγώ,άμα έχω φάει,γιατί άμα δεν έχω ,το στομάχι δεν μ΄αφήνει να ξεχαστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή