Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Αγγιξέ με.....

Φύσηξε Βαρδάρης....
αλλά... κάποια πλοία...
θα σαπίσουν παροπλισμένα.....
στη σίγουρη και πληκτικη στεριά....
....
"Ρήξε με σε θάλασσα βαθιά......."
.....
....
και ο άτιμος ο Οδυσσέας...
στο γραφείο επάνω....
..
..
"Αγγιξέ με.Απαλά μάτια.
Απαλό απαλό απαλό χέρι.
Είμαι μόνος εδώ.
Ω άγγιξε με γρήγορα, τώρα.
Ποιά είναι εκείνη η λέξη που τη γνωρίζουν όλοι οι άνθρωποι?
Είμαι ήρεμος εδώ και μόνος.
Και θλιμένος.
Άγγιξε, άγγιξέ με."
...
.....
......
.......

5 σχόλια:

  1. Δεν αντέχω να πνίγομαι στη στεριά. Στη σίγουρη και πληκτική στεριά. Φύσα θάλασσα, φύσα. .
    Και ας πνιγώ δεν με νοιάζει. Αρκεί να μην είμαι στη στεριά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. στο ..ταξιδι ας γινουν ..ολα..αν ειναι δυνατον .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαζεμένες τις διάβασα τις αναρτήσεις σου. Η καλύτερή μου ήταν η βόλτα με τη σκυλούμπα και το mp3. Με έχει γλυτώσει (το mp3) από ατελείωτες ώρες που έμοιαζαν ακριβώς έτσι "ατελείωτες".
    Καλημέρα βιοκλιματική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. και κάποια άλλα πλοία θα έρθουν να σε πάρουν στην σίγουρη και γαλήνια θάλασσα. και θα σε αγγίξουν απαλά. και το θέμα είναι να νοιώθεις ότι θες να αγγιχτείς. γιατί και έτσι χαμογελάς μελαγχολικά αισιόδοξα. σαν την φωτογραφία, που είναι τόσο μελαγχολική και τόσο αισιόδοξη την ίδια ακριβώς στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή