Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Μέχρι αύριο…


Ζωή και θάνατος…
απελπισία ή ελπίδα…
ανεξάντλητα προσωρινά…
Αδυνατότητα δύναμης…
ματαιότητα άμυνας…
όλα κρίνονται στο τυχαίο…

Φυσούσε δυνατά όλη μέρα σήμερα…
τόσο που ίσως θα μας έπαιρνε μακριά…
Ακούστηκε ένας δυνατός κρότος…
και φοβηθήκαμε…
Βγήκαμε ανέτοιμοι στο μπαλκόνι….
και αντικρίσαμε…
μία πεσμένη χελιδονοφωλιά….
Πέντε μικρά χελιδονάκια….
έκθετα στο παγωμένο μάρμαρο…
της βίαιης έξωσης σ’ έναν εξώστη…
Το ένα σκοτώθηκε από την πτώση….
το άλλο πέθανε λίγο μετά…
Η μάνα τους πετούσε απελπισμένη στον αέρα…
έψαχνε τη διαιώνιση της χαράς…
Τα πήρα στο χέρι μου χωρίς να δειλιάσω...
σίγουρα και τρυφερά…
Ήθελα να της τα επιστρέψω…
όμως ήταν πολύ αργά…

Μέχρι αύριο…

Αύριο αν επιζήσουν…
θα τους φτιάξω μία μικρή φωλιά…
και θα τα επιστρέψω στο τυχαίο…
στον άνεμο που δεν σταμάτησε να φυσά…

Ίσως κάποτε να παρασύρει…
τα υπό διαμόρφωση φτερά…
και τον κ.Σπύρο Ψύχα για την βοήθεια και τις οδηγίες τους….









στις

19 σχόλια:

  1. tsaousa18 Μαΐου 2010 στις 3:47 π.μ.

    Σ΄αγαπάω που τ΄αγαπάς, μ' αγαπούν που σ' αγαπάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. dimitris18 Μαΐου 2010 στις 6:27 π.μ.

    Γ... την ατυχια τους γ..., ξερεις τι κ...κουνουπα θα ετρωγαν ετσι και μεγαλωναν, γραψε αν τα ''καταφερει'' κανενα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιαγιά Αντιγόνη18 Μαΐου 2010 στις 8:34 π.μ.

    Σαν τα μωρά στη θερμοκοιτίδα...
    Να δω την φωλιά τους θέλω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ra Ma18 Μαΐου 2010 στις 9:58 π.μ.

    Με συγκίνησες...
    Περιμένουν όπως και εμείς το αύριο.

    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. NEVERLAND AND THE BEAST18 Μαΐου 2010 στις 10:08 π.μ.

    στέλνω ριζοτο-ριζόγαλο για σένα και καναβούρι κρέμα για τα μωρά.:-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος18 Μαΐου 2010 στις 11:07 π.μ.

    Μην κοιτάς που είναι τα ματάκια τους κλειστά. Μια χαρά είναι, μόνο τυφλωμένα απ΄τα χρώματα της χαρτοπετσέτας. Με άσπρη δοκίμασες;

    Μπράβο ρε παπαρολόγε.

    Φιλί σου και Φιλί τους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Artanis18 Μαΐου 2010 στις 11:39 π.μ.

    Έχουν καλή πρόγνωση τα χελιδόνια, ο καθένας μπορεί να τα φροντίσει και να τα μεγαλώσει..Σου έδωσαν οδηγίες τί να τα ταϊσεις και πως; Επειδή πολύ φοβάμαι πώς δεν θα αντέξουν σε μια πήλινη φωλιά χωρίς τη μάνα τους...
    Δεν προσφέρθηκαν να τα πάρουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Despoina Chatzipavlidou18 Μαΐου 2010 στις 11:49 π.μ.

    καλή τους τύχη ............
    αλλά μη φοβάσαι. θα επιστρέψουν.
    κι ο άνεμος θα επιστρέψει :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ourbax18 Μαΐου 2010 στις 4:06 μ.μ.

    Είναι άτυχα που έπεσε η φωλιά τους από τον αέρα, τυχερά όμως που τα βρήκες εσύ και τα βοηθάς να επιβιώσουν.
    Μακάρι να τα καταφέρουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. aKanonisti18 Μαΐου 2010 στις 4:46 μ.μ.

    Δυστυχώς ακόμα δύο πεθάνανε...
    Τα πήρα το πρωι στη δουλειά...
    και περίμενα εναν επιπλοποιό να μου φτιάξει μία φωλιά...
    Ομως φυσάει πάρα πολύ εδώ..και η μητέρα τους έχει εξαφανιστεί...
    Ο επιπλοποιός με έριξε.... αλλα είχα εναλλακτική φωλιά...άμα φαινόταν η μάνα....

    Δεν βλέπω να έχουμε καλό τέλος....
    Δυστυχώς.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. alex_m18 Μαΐου 2010 στις 7:43 μ.μ.

    σου στέλνω χίλια φιλιά :)
    αλέκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. b|a|s|n\i/a18 Μαΐου 2010 στις 8:24 μ.μ.

    αχ. τουλάχιστον προσπάθησες. και προσπαθείς.
    ακόμα θυμάμαι μία σκηνή στην αυλή γατί να αρπάζει ένα μικρό κοτσύφι που μάθαινε να πετά και είχε πέσει στην δίπλα αυλή και στο δευτερόλεπτο το κυνηγήσανε όλα τα κοτσύφια του δέντρου με κάτι απίστευτες κραυγές.
    φιλιά σου πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. mahler7618 Μαΐου 2010 στις 10:06 μ.μ.

    δυστυχώς είναι πολύ μικρά για να αντεπεξέλθουν. Μπράβο σου όμως που προσπάθησες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. κοκκινη κισσα19 Μαΐου 2010 στις 1:05 π.μ.

    μακάρι να επιζήσουν,..και εμείς εδώ στο νησί μια παρέα συνάδελφοι περιθάλπουμε μέρες τώρα τέσσερα σπουργιτάκια που εριξε ο αέρας απ το δέντρο!!δύσκολο να τα καταφέρουν πάντως..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ρήγας19 Μαΐου 2010 στις 5:29 π.μ.

    Πικρή και όμορφη ανάρτηση... Στην αρχή χάρηκα, μετά όμως τα νέα στα σχόλια... Έζησε κανένα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ecobubble19 Μαΐου 2010 στις 9:19 π.μ.

    Bravo akano!! Εύχομαι να πάνε όλα καλά!! Να μας δίνεις τα νέα τους!!
    (και στενοχωρήθηκα και συγκινήθηκα)
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. aKanonisti19 Μαΐου 2010 στις 10:41 π.μ.

    Καλημέρα...

    ΙΑΤΡΙΚΟ ΧΕΛΙΔΟΝΟΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ:
    Χθες στις 5.15 ήρθε η φωλιά...
    αλλά ακόμα φυσάει δυνατά...
    Το βράδυ μας πέθανε ακόμα ένα χελιδονάκι... και έτσι έχουμε μόνο ένα...
    Το θετικό στιχείο είναι πως είδα δύο χελιδόνια να κάνουν βόλτες πολυ κοντα στο μπαλκόνι μου... οπότε...άμα κόψει ο αέρας θα βγάλω λίγο έξω το μικρούτσικο...να το ακούσουν τουλάχιστον οι γονείς του...
    Ελπίζω πως άμα το ακούσουν...θα γυρίσουν όταν σταματήσει ο γαμω-αέρας (μιλάμε για 7 μποφόρ..ίσως και παραπάνω!) και θα το βάλω στη φωλιά....
    Ως τότε τρώει βρασμένο κρόκο(!!)... και δυναμώνει...
    από ένα άτυχο κοτόπουλο...

    :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. John D. Carnessiotis "Asteroid"19 Μαΐου 2010 στις 11:12 π.μ.

    Μα πού μένεις πια;
    Τόσος αέρας...
    Τέλος πάντων, επειδή σημασία έχει και το πού πέφτεις, αυτά καλοπέσανε, έστω κι αν δεν πήγαν, τελικά, καλά τα πράγματα.
    Εύχομαι τα καλύτερα για το ένα και μοναδικό, που έχει επιζήσει...
    :-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. bunnysuicides25 Μαΐου 2010 στις 2:38 μ.μ.

    μακάρι να ζήσει. το πρώτο ακανόνιστο χελιδονομωρό. το φαντάζομαι σε πορείες να κουτσουλάει μπάτσους

    ΑπάντησηΔιαγραφή