
Ne laisse pas le soin de gouverner ton coeur à ces
tendresses parentes de l’automne
auquel elles empruntent
sa placide allure et son affable agonie.

La souffrance connaît peu de mots.
Préfère te coucher sans fardeau:
tu rêveras du lendemain et ton lit te sera léger.

Tu rêveras que ta maison n’a plus de vitres.
Tu es impatient de t’unir au vent,
au vent qui parcourt une année en une nuit.

D’autres chanteront l'incorporation mélodieuse,
les chairs qui ne personnifient plus
que la sorcellerie du sablier.
Tu condamneras la gratitude qui se répète.

Plus tard, on t’identifiera à quelque géant désagrégé,
seigneur de l’impossible.

Pourtant.
Tu n’as fait qu'augmenter le poids de ta nuit.
Tu es retourné à la pêche aux murailles,
à la canicule sans été.
Tu es furieux contre ton amour
au centre d’une entente qui s’affole.
Songe à la maison parfaite
que tu ne verras jamais monter.

A quand la récolte de l'abîme?
Mais tu as crevé les yeux du lion.
Tu crois voir passer la beauté
au-dessus des lavandes noires...
Qu’est-ce qui t’a hissé,
une fois encore, un peu plus haut,
sans te convaincre?
Il n’y a pas de siège pur.
J’HABITE UNE DOULEUR
Tu es retourné à la pêche aux murailles,
à la canicule sans été.
Tu es furieux contre ton amour
au centre d’une entente qui s’affole.
Songe à la maison parfaite
que tu ne verras jamais monter.

A quand la récolte de l'abîme?
Mais tu as crevé les yeux du lion.
Tu crois voir passer la beauté
au-dessus des lavandes noires...
Qu’est-ce qui t’a hissé,
une fois encore, un peu plus haut,
sans te convaincre?
Il n’y a pas de siège pur.

Μα πού βλέπεις θάνατο χρυσή μου; Εδώ πρόκειται οφθαλμοφανέστατα για ένα ερωτικό παιγνίδι: του πράσινου με το καφέ, της Κίρκης με τον Οδυσσέα, του αιώνιου με το προσωρινό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣμφνλτρς
Και ο έρωτας θάνατος είναι....
ΑπάντησηΔιαγραφήμεταμφιεσμένος...
:-))))
(αλλά παρατραβηγμένα...χαχαχαχαχα...)
Το μεσημεράκι στη βόλτα με το σκύλο στο πάρκο πρόσεχα να μην πατήσω επάνω τους....[αν και το κριτς που κάνουν είναι ωραίος ήχος μέσα στη σιωπή]...Δεν είναι θάνατος, είναι το Χεινόπωρο!!! :)))))))
ΑπάντησηΔιαγραφή@ecobubble....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εγώ προσέχω να μην τα πατάμε... και κυρίως να μην τα λερώνει ο Κανισίδης....
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα
(ωραία λέξη το Χεινόπωρο!!!!!!!)
WOW!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΟΒΕΡΟ ΦΙΛΕΝΑΔΑ! 4 ΕΠΟΧΕΣ ,4 ΤΥΡΙΑ,
ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΤΑΜΕ.
GLAD TO BE UNHAPPY...
@clouds in the mirror ...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε δουλεύεις ε???
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Καλά.....
Εχε χάρη που μου θύμησες την τραγουδάρα....
(αν την έχεις και σε mp3... στείλε την με e-mail, pleaseeeeeeeee)
:-)))
Δε σε δουλεύω, βέβαια...
ΑπάντησηΔιαγραφήένα πλατανόφυλλο,ξερό μεν αλλά πλατανόφυλλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ βλέπω ότι οι καθαριστές των πάρκων σας στη Θεσσαλονίκη χαζεύουν κι αυτοί όπως κι εδώ στην Αθήνα...
ΑπάντησηΔιαγραφήOui Oui!
:DDDDDDD
σκρολλάρω την ανάρτησή σου με μια συγκεκριμένη ταχύτητα και μου φαίνεται πως τα φύλλα ανεβαίνουν πάνω, λες και ξαναγυρίζουν πίσω στα κλαδιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω τον παλιό κόσμο (ή και παλιόκοσμο) να αποσυντίθεται και να πέφτει μπροστά στα πόδια μας. Τα κλαδιά θα μείνουν γυμνά, να μαζέψουν δυνάμεις για να ξεπροβάλλει η νέα ζωή την άνοιξη, ελπιδοφόρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι υπέροχα τα φύλλα του φθινοπωρου, πόσα χρώματα και ήχοι...
Καλημέρα και καλή εβδομάδα..
ΑπάντησηΔιαγραφή@clouds in the mirror ...
4 τυριά ε????
Καλά...........
@Καλικάντζαρε.....
Πολύ πεζός... πφφφφφφφφφ...
εξάντλησες την ποιητική σου φύση... αλλού....
(άπιστε!)
:-))))
@Μανιταράκι....
Μαλλον τα αφήνουν για ντεκόρ...
Χαχαχαχαχαχαχχαα
@Aerostatik....
στην αρχή μου φάνηκε πολύ ποιητικό και πρωτότυπο....αυτό που έγραψες...
Μετά όμως συνειδητοποίησα.. στρίγγλε... πως δεν βλέπεις τις φωτό... ούτε διαβάζεις το κείμενο...
ΘΑ ΣΕ ΣΦΑΞΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!
Χαχαχααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Ορίστε βρε μία αληθινή ρομαντική ψυχή....η Θεία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέστα θεία μου.... που πλάκωσαν εδώ οι προβοκάτορες... και χάθηκε ο φθινοπωρινός ρομαντισμός...
:-)))))))
όχι Θεία, θείαθ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαναδάς έχει γίνει η Θεσσαλονίκη γι αυτό άρπαξε πνευμονία ο ακατάβλητος νομάρχης κάπτεν Μάρκ.
ΑπάντησηΔιαγραφή