Γάμα την περιουσία…ας μπούμε στην ουσία….

Μέσα σε μία καταστροφή….
ο καθένας ασχολείται με ότι ξέρει….
Τι ξέρει ο χλέπουρας μικροαστός???
Την περιουσία…
Τι ξέρει ο αδίστακτος μιζαδόρος???
Το κέρδος….
Ακόμα και αριστεροί και καλά…
«πεφωτισμένοι»….
μιλήσανε για τα σπίτια...
και για την ανθρώπινη ζωή…
Με ποιο δικαίωμα…
όλοι αυτοί αποφασίζουν τι είναι σημαντικό…
στην φύση?
Είναι σημαντική η γαμω-βίλλα περισσότερο από την φωλιά ενός πουλιού???
Είναι σημαντικότερο το γαμω-οικόπεδο...

και το μπάρμπεκιου από την φωλιά μιας αλεπούς???
Ή είναι σημαντικότερο το γαμω-μοναστήρι από ένα δάσος 200 ετών???

.
Ποιος ορίζει τι είναι σημαντικό τελικά???
Τα «δίποδα ζώα» που συγκατοικούμε!!!…
Που θα γράψουν στα αρχίδια τους...

έναν κακομοίρη πρόσφυγα από το Πακιστάν....

που η γη του βουλιάζει…

λόγω των κλιματικών αλλαγών…
Που θα τον στείλουν με ανακούφιση...

πίσω στην πατρίδα του...

να ψοφήσει από την πείνα αυτός και τα 15 κουτσούβελα του….
Θα δακρύσουν όμως όταν καεί η γαμω-πισίνα του γείτονα…
με τα φαλλόμορφα κουρεμένα λεμονοκυπάρισσα....

γιατί έκλεψε πολύ ο παπαράς για να τα αποκτήσει…
Ρε ουστ!!!!
Μικροαστικά κομπλεξικά σκουλήκια….
Να καείτε… να γαμηθείτε… να καρβουνιάσετε…
.

Το έγκλημα που κάνετε καθημερινά…

επιβαρύνει το περιβάλλον, την ατμόσφαιρα και όλη την βιοσφαιρα…

όσο και το χνώτο σας…

που βρωμάει αέναη πείνα και βαρβαρότητα…
Προτιμώ να καούνε 1000 κωλόσπιτα…από ένα δάσος…
Προτιμώ να καρβουνιάσουνε 1000 αυτοκίνητα…από έναν λαγό….

.
Στην τελική δεν υπάρχουν αθώα θύματα…

.
Ας προσέχανε….

όταν λαδώνανε τον υπουργό...

τον δασάρχη…

τον πολεοδόμο… ή τον μπετατζή…

για να κτίσουν τα γαμω-αυθαίρετά τους…
ή τους οργανωμένους «οικισμούς» τους…

μέσα στο δάσος….

.
Δεν είχαν καμία απολύτως δουλειά εκεί….
Και δεν αναφέρομαι σε νόμιμα σπίτια…

αλλά σε όλους αυτούς που φωνάζουν για το κράτος…

ενώ το φτύνανε και θα το φτύνουνε στην πρώτη ευκαιρία….
.

Ο νόμος είναι ξεκάθαρος…
Κανένα αυθαίρετο δεν επιδιορθώνεται….
Κανένα!!!!…
Πόσο μάλλον.. . να αποζημιωθεί… από λεφτά ανθρώπων...
που μια ζωή τηρούνε τον γαμω-νόμο….
και ζούνε μέσα στο τσιμέντο…μέσα στο καυσαέριο…
.
Ναι, ναι…. ξέρω….
Συμπάσχουμε στο δράμα….
Ε εγώ συμπάσχω με το δάσος…
Με την φύση… με τα άκακα και πραγματικά αθώα θύματα…
του εγκλήματος μας….
Θύματα του κέρδους και της ανηθικότητας της κοινωνίας μας…
και μου σηκώνεται η τρίχα…

ανακατώνεται το στομάχι μου....

βλέποντας όλους αυτούς τους ευαίσθητους πολιτικούς…

να μιλάνε για ιδιοκτησίες και περιουσίες….

.
Η ουσία που είναι???
Σίγουρα…όχι στην περιουσία.....
και πολύ περισσότερο
στους γαμω-ψήφους που ελπίζετε…

.

.

.

.

.