Αέναοι κύκλοι.....

Η φύση αντιδρά….

πλαισιώνει με ζωή…

ή μνήμες ζωής....

πρωτόγονα…και δημιουργικά….

κάθε ανθρώπινο ή τεχνητό…

κάθε αφύσικο όριο μας….

Η αλαζονεία το έφτιαξε….
σε μια στιγμή αλλοφροσύνης…

Όλα εδώ θα μείνουνε….
Όλα θα σκουριάσουν….

και ένα φύλλο….
ένας ιστός…

ένα κουκούλι…
θα υπερισχύσουν….

Γιατί την ζωή δεν την σταματά….
κανένας ηλίθιος ποιητής…

.κανένας μικροαστός καριόλης…

Η φύση έχει τους νόμους της….
την απόλυτη ομορφιά ….

ακόμα και στην σήψη της….

ακόμα και πριν τον θάνατο της….
θα γραπωθεί… επίμονα…

Πάντα για να προσφέρει….

Μάθημα ή λίπασμα….
για τους πιο ανθεκτικούς…
για τους πιο νέους….
ή πιο απλά για τους επόμενους…
που σίγουρα θε να ‘ρθούνε….


Όλα μέσα σε έναν κύκλο αέναο…
αποχαιρετισμού και βουβής θλίψης…
σοφής δημιουργικότητας…
ενστικτώδους αναγέννησης…
από την πρόσκαιρη σήψη….


και εσύ ηλίθιε εγωιστή …. απλός θεατής….
να φοβάσαι μην σε αγγίξουν….