Δεκέμβρης....

Τhe novel is a kind of cancer - it lives of it’s metastasis…

.

διάβασα στην σελίδα του Milorad Pavić….
που με έστειλε ο aerostatik…

.

Ετσι και τα σαλιγκάρια μου….
ζούνε από τις μεταστάσεις….
που κάνει η μορφή τους στο μυαλό μου…
και στο μυαλό σας…..

.
Και επειδή… θέλω να ξορκίσω την μελαγχολία…
που με κυνηγά τελευταία…
αρχίζω τον μήνα…
με ένα πανέμορφο σαλιγκαράκι…
που το βάψανε ενώ κοιμόταν….
(τα σαλιγκάρια κοιμούνται μέχρι πέντε χρόνια…
μου είπε ο αδερφός μου…
και προσέθεσε ακόμα έναν λόγο να τα θαυμάζω..)

Διάλεξα μπλε και πράσινο φόντο….
εμπνευσμένη από την συνάντηση χθες…
των ισχυρών ανδρών…
(ναι.. έχω και άλλα χρώματα…
διότι ως γνωστόν κυνηγάω με πάθος τις μανίες μου)
.

.
Καλό μήνα….